Makaroniki – symbol luksusu i raj dla podniebienia
Makaroniki to delikatne, kruche i niesamowicie pyszne ciasteczka wypiekane z bezy i migdałów. Są one lekko wilgotne i po prostu rozpływają się w ustach. Tradycyjnie ich nadzienie wyrabiane jest na bazie czekolady, dżemów lub serka mascarpone. Rodowód tych pastelowych słodkości sięga epoki średniowiecza i wywodzi się z Francji oraz Włoch. Makaronik do symbol luksusu i wykwitnego smaku. Warto poznać historię tych słodkich przyjemności.
Historia i etymologia
Nazwa tych delikatnych i kruchych ciasteczek wywodzi się od francuskiego słowa <macaronage> oznaczającego wydmuchiwanie powietrza i zwijanie przesianych, zmielonych migdałów i cukru pudru aż do uzyskania pożądanej konsystencji ciasteczka.
We Francji macaron został spopularyzowany w okresie Renesansu przez włoskiego szefa kuchni królowej Katarzyny Medycejskiej. Od XIX wieku klasyczny francuski makaronik wypełniany jest nadzieniem z dżemu, ganache (śmietanki z czekoladą) lub kremem maślanym.
W okresie Średniowiecza w Lombardii, Lotaryngii i Kraju Basków pieczono ciasteczka z mielonych migdałów, miodu i białek jaj. Makaroniki, początkowo były pokarmem biedaków. Dopiero z czasem zyskały one popularność wśród arystokracji i monarchów. W epoce Renesansu były cenione w całej Europie, a nawet w krajach arabskich. We Włoszech są cenione po dziś dzień, do tego stopnia, że każdy włoski region posiada swój własny przepis na te słodkości. Szczególnie popularne są w miejscach upraw migdałów.
Paryska sieć cukierni Ladurée jest znana jest ze swoich makaroników od 150 lat. To kuzyn właściciela cukierni Pierre Desfontaines wpadł podobno na pomysł, aby ciasteczka przełożyć masą i od tego momentu są one wypiekane w pastelowych smakach i kolorach.
Sposób wykonania
Istnieją dwie najbardziej popularne metody przyrządzania makaroników – francuska oraz włoska. Według francuskiej receptury białka są ubijane aż do momentu powstania bezy ze sztywnym wierzchołkiem. Istnieje także włoska metoda przyrządzania makaroników, która polega na ubijaniu białek z gorącym syropem cukrowym aż do momentu uzyskania bezy. Przesiane migdały i cukier puder miesza się z surowymi białkami jaj w celu wytworzenia pasty. Bezę i pastę migdałową miesza się aż do momentu wytworzenia mieszaniny zwanej <macaronem>.
Makaroniki powstają w wyniku połączenia ze sobą cukru pudru i zmielonych migdałów w drobną mieszankę. Oddzielnie ubija się białka jaj aż do momentu uzyskania konsystencji bezy. Mieszankę cukru pudru i migdałów składa się z bezą aż do momentu wytworzenia konsystencji „pianki do golenia”. Taką mieszankę układa się do rurki i pozostawia do uformowania skórki. Ciasto należy pieć w temperaturze.
Piękne kolory makaroniki zawdzięczają barwnikom spożywczym. Pomiędzy ciasteczka umieszcza się różnorodne kremy i nadzienie.
Tajemnica przyrządzania makaroników tkwi w leżakowaniu białek. Białka powinny zostać oddzielone od żółtek, umieszczone w szklance i przykryte folią z kilkoma dziurkami, a następnie włożone do lodówki na kilka dni przed ich użyciem. Ten zabieg powoduje odwodnienie białek i sprawi, że będą idealne do makaroników. Nie jest konieczność, jednak jego zastosowanie naprawdę powoduje dużą różnicę w smaku.
Uczta dla podniebienia
Makaroniki, które po prostu uwielbiam kupuję w cudownej cukierniki Karmello Chocolatier. Można je także przygotować własnoręcznie. Różnorodne przepisy na makaroniki możecie znaleźć na na stronie www.mojewypieki.com. Te eleganckie, delikatne i pyszne francuskie makaroniki to idealna uczta na każde spotkanie z bliskimi. Nie tylko doskonale radują podniebienia, ale i pięknie wyglądają. Można je dosłownie jeść oczami.
Z życzeniami odnalezienia ulubionych makaronikowych smaków,
