Świątecznych słów kilka…

W ciemne grudniowe noce przychodzi do nas najpiękniejsze ze świąt – Boże Narodzenie. To czas, w którym dni są najkrótsze w roku, zaś wieczory zapadają zdecydowanie za wcześnie. A my otwieramy nasze serca na nowe życie, na innych ludzi, na wybaczanie i pojednanie. To czas, w którym jesteśmy pełni wdzięczności, spokoju i łagodności. Zupełnie jakbyśmy rodzili się w naszych sercach na nowo. Świętować Boże Narodzenie można na wiele sposobów, najważniejsze aby odbywały się one w naszym ukochanym „wnętrzu” – w nas samych. Dzięki temu prawdziwie doświadczymy magii tych Świąt.

Jest taki dzień, bardzo ciepły, choć grudniowy,
Dzień, zwykły dzień, w którym gasną wszelkie spory.
(…) Niebo ziemi, niebu ziemia
Wszyscy wszystkim ślą życzenia,
Drzewa ptakom, ptaki drzewom,
Tchnienie wiatru płatkom śniegu.

<Krzysztof Dzikowski, Czerwone Gitary>

Porządki i ozdoby świąteczne

Większość z nas na znak oczyszczania naszych dusz poświęciło czas na świąteczne porządki. W wyczyszczonych zakamarkach duszy i domostw narodzi się bowiem nowe życie. Poświęciliśmy wiele czasu, aby pięknie udekorować nasze domy na znak radości i piękna, które rozkwita w naszych sercach. Mieszkania pełne magicznych symboli mienią się światełkami, blaskiem choinki – salonowej damy, wieńcami, świecami i urokliwymi figurkami. Wszystkie zwiastują i czekają na nowe życie.

Wielka choinka, stojąca pośrodku pokoju, obwieszona była mnóstwem złotych i srebrnych jabłek, a ze wszystkich gałązek zwisały na kształt pąków i kwiatów migdały z cukru, kolorowe cukierki i wiele innych słodyczy. Ale najbardziej zachwyciły dzieci niezliczone świeczki, które jak gwiazdki błyszczały pomiędzy igłami. Drzewko, rozsiewając blask dokoła, zapraszało wprost, by zrywać kwiaty i owoce. Naokoło drzewka wszystko jaśniało wspaniałymi barwami: ileż tu było pięknych rzeczy, któż by to potrafił opisać! Klara spostrzegła śliczne laleczki i sukienkę z kolorowymi wstążeczkami, która wisiała na wieszadle w ten sposób, że dziewczynka mogła ją ze wszystkich stron dokładnie obejrzeć. Klara wołała raz po raz:

— Ach, jaka śliczna sukienka! Czy naprawdę wolno mi będzie ją włożyć?

<E.T.A. Hoffman, Dziadek do orzechów>

Wigilijne potrawy i opłatek

W naszych domach roztaczają się zapachy pysznych dań, które będziemy spożywać przy uroczyście przygotowanym stole wigilijnym. Wszystkie te potrawy to znak wdzięczności za dary, które otrzymaliśmy w ciągu roku. W blasku świec i setek światełek będziemy karmić nasze ciała oraz dusze w gronie najbliższych. Na znak zjednoczenia, bliskości i wzajemnej troski podzielimy się z bliskimi opłatkiem.

Cośmy jedli na Wigilię? Najpierw po drobinie sera z miętą, jako że pasterze. Potem żur na grzybach z gryczaną kaszą. Pierogi i kapustą i grzybami. Kartofle gotowane w łupinach, z solą. Żur z serwatki na popicie. Pierogi z suszonych śliwek, posypane orzechami, polane smażoną śmietaną. Kluski z makiem. Ryby gotowane czy smażone (…). Potem kapusta z grochem czy sama kapusta lnianym olejem zasmażana. Jeśli sama kapusta, to osobno fasola z miodem i octem. A jeśli z grochem, to już fasoli nie było, tylko bób. Do poskubania. Potem kisiel z żurawin. I na koniec kompot z suszu. Pękaliśmy z najedzenia, jakkolwiek wszystkiego było po trochu. No, a potem szło się na pasterkę. My, dzieci, przeważnie już podsypialiśmy, bo pasterka była o północy. Musieliśmy jednak iść. Wtedy dopiero gasiło się świeczki na choince. Powiem panu, dla mnie nie potrawy, tylko te świeczki jakby potwierdzały, że to Wigilia. Gdy tak się paliły, gotów byłem we wszystko uwierzyć. Wierzyłem w ten obrus matki i w to, co mówił dziadek, że tam będziemy, kiedy wodził palcem po tym wyszywaniu. Czasem nawet wydawało mi się, że już tam jesteśmy.

<Wiesław Myśliwski, Traktat o łuskaniu fasoli>

Prezenty i muzyka

Spakowaliśmy, oczywiście z pomocą elfów, podarunki dla bliskich (a może także i potrzebujących), które wręczy Święty Mikołaj przywieziony na magicznych saniach przez stadko zmęczonych i spragnionych reniferów. Pięknie udekorowane prezenty to dowody naszej pamięci i uczuć wobec bliskich, które mają wywołać uśmiech kołyszący się na twarzach ukochanych osób. Podczas świątecznych dni słychać magię oczyszczających przestrzeń dzwonów. W tle słychać śpiew kolęd i ukochanych bożonarodzeniowych utworów, które dodają energii i radują ducha.

Jakże piękne i wzruszające są kolędy, które tradycja wszystkich narodów oplotła wokół Bożego Narodzenia! Ileż w nich głębokich myśli, a nade wszystko jak wiele czułej radości skierowanej do tego Bożego Dzieciątka, które w Świętą Noc przyszło na świat!

<Jan Paweł II>

Bliskość

Święta Bożego Narodzenia to czas zadumy, pojednania i rodzinnego ciepła. Jesteśmy razem pomimo trudów i wyzwań, które napotykamy w trakcie roku. Rodzina i przyjaciele to nasze skrzydła, gdy upadamy oraz czułe dłonie, gdy potrzebujemy czuć się zaopiekowani i kochani. Bliscy to także nasza siła, na którą zawsze możemy liczyć. W gronie ukochanych osób jesteśmy w stanie przetrwać najciemniejsze noce. Po nich nastaną w końcu jasne dni, nowe narodziny, wiara i nadzieja na lepszą przyszłość…

Ktoś miłowany tu przyjdzie
– dobre obejmą nas ręce
I będą nasze uśmiechy
srebrnym błękitem dziecięce.

<Jan Pietrzycki, Błękitna kolęda>

Życzenia

Najważniejszym darem, który możemy sobie wzajemnie ofiarować jest miłość, która wykracza poza ludzkie rozumienie. To ciągła troska o naszych najbliższych – o małżonków i partnerów towarzyszących nam w dobrych i trudniejszych chwilach, o płaczące i nieśpiące po nocach maluszki, o nastolatków wymagających cierpliwości i uwagi, o rodziców potrzebujących empatii i opieki, o przyjaciół, którzy są z nami bez względu na nasze słabości, o współpracowników, którzy pomagają nam w realizacji codziennych zadań i o innych ludzi, którzy wkraczają na ścieżkę naszego życia.

Moi Mili z całego serca składam Wam życzenia spokojnych, radosnych pełnych ciepła domowego ogniska i miłości Świąt Bożego Narodzenia. Niech nowe życie w nas pięknie rozwija się przez cały nadchodzący rok…

Dziękuję także, że w tym wirtualnym wnętrzu odnajdujecie na co dzień i od święta inspiracje i małe radości dla siebie.

Przy wigilijnym stole, 

Łamiąc opłatek święty, 

Pomnijcie, że dzień ten radosny 

W miłości jest poczęty;

    Że, jako mówi nam wszystkim

    Dawne, odwieczne orędzie,

    Z pierwszą na niebie gwiazdą

    Bóg w naszym domu zasiędzie.

Sercem Go przyjąć gorącym,

Na ścieżaj otworzyć wrota –

Oto co czynić wam każe

Miłość, największa cnota.

<Jan Kasprowicz, Przy wigilijnym stole>

Joanna