Czy różowy to kolor luksusowy?

Różowy to pełen ciepła kolor, który kojarzony jest z płcią żeńską. Czy słusznie? W mojej ocenie barwy nie mają płci. Na postrzeganie koloru różowego jako lubianego przez dziewczynki niezwykły wpływ miała kultura, a nie nasza genetyka. Róż to piękna, ciepła barwa zarówno zmysłowa, jak i delikatna. W zestawieniu z odpowiednimi dodatkami może wykreować we wnętrzu wyjątkowo elegancki nastrój. Warto bliżej poznać historię różowego koloru… i liczne ciekawostki z nim związane.

Etymologia koloru różowego

W wielu krajach europejskich nazwa tej barwy wywodzi się od kwiatu róży. W XVII wieku stał się niezwykle popularny we Francji, albowiem umiłowała go sobie królewska metresa. Rose Pompadour cieszył się sławą w malarstwie, ceramice i modzie. W krajach azjatyckich był znany znacznie wcześniej. Wykorzystywano go w ceramice japońskiej, chińskiej i indyjskich tkaninach.

Dlaczego flamingi są różowe?
Kolor ten nie zapewnia flamingom ewolucyjnej konkurencyjności, jak kiedyś sądzono. Flamingi są różowe, ponieważ spożywają na co dzień solankowce i inne skorupiaki, które zawierają mnóstwo karotenoidów – barwników w kolorze czerwonym.

Czy różowy to kolor dla dziewczynek?

Kolor różowy niewątpliwie kojarzy się płcią żeńską. Różowe są ubranka, buty, zabawki, a także telefony, komputery czy samochody. Kolor kokardki używany jako symbol na rzecz walki z rakiem ma właśnie kolor różowy. Jednak czy to rzekome upodobanie przez kobiety koloru różowego nie jest przypadkiem efektem działań medialnych i marketingowych?

Zespół naukowców z Newcastle-upon-Tyne w 2007 przeprowadził badania mające na celu zweryfikowanie czy kobiety faktycznie wolą barwę różową a mężczyźni niebieską? Wyniki badań dowiodły, że zarówno kobiety, jak i mężczyźni wolą od różowego niebieski! W ramach badań związanych z teoriami ewolucyjnymi dr Anya Hurlbert próbowała dowieść, że w związku ze zbieraczo-łowiecką przeszłością naszego gatunku, kobiety wybierały czerwone owoce, jako te dojrzałe. Niestety z badań nie wynikały żadne zasadne wnioski badawcze sugerujące, że wybieranie przez kobiety dojrzałych owoców miało zapewnić przewagę ewolucyjną naszego gatunku. Inaczej te wyniki badań przedstawiały media. Odnosząc się do badań naukowych zespołu z Newcastel-upon-Tyne, w czasopiśmie „Time” napisano, że „kobiety mogą być ewolucyjnie zaprogramowane, aby preferować kolor różowy”.

Różowy jest dla… chłopców!

Ubieranie chłopców na różowo obowiązywało przeze wiele stuleci. Dowodzą temu także malarskie dzieła sztuki. Przykładem są następujące dzieła:

„Portret Młodzieńca” namalowany przez Edwarda Bowera w XVII wieku.
„Portret Chłopca” dzieła Johna Vanderbanka z XVII wieku.
„Różowy Chłopiec” namalowane najpewniej przez Thomasa Gainsborough w XVIII wieku.

Pod koniec XIX wieku w „The New York Times” sugerowano, aby w doborze stroju dla dzieci kierować się własnymi preferencjami, choć „uchodzi że różowy jest dla dziewczynek, a niebieski dla chłopców”. Na początku XX wieku zaś prasa zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i Wielkiej Brytanii nauczała, że kolor różowy to kolor dla… chłopców, bo jest młodzieńczy i żywy. W „British Ladies’ Home Journal” napisano: „Według ogólnie przyjętej zasady różowy jest dla chłopców, a niebieski dla dziewczynek”. Ten zaskakujący przekaz odnosił się do założenia, że różowy to kolor zdecydowany, silniejszy i dlatego lepiej nadaje się do chłopców, a niebieski jest subtelniejszy i bardziej wykwintny, dlatego lepszy jest dla dziewczynek. Przez wiele stuleci był to kolor bardzo lubiany i szeroko stosowany zarówno w strojach chłopców, jak i dojrzałych mężczyzn.

Różowy we wnętrzach

Kolor różowy to barwa, która poza ubraniami, pięknie prezentuje się we wnętrzach. Przywołuje on skojarzenia z miłością, ciepłem, serdecznością i troską. Barwa ta jest miękka, delikatna i łagodna w odbiorze. Ze względu na to, iż zawiera w sobie czerwień (obok bieli) przywołuje na myśl także zmysłowość.

We wnętrzu zazwyczaj kojarzy się on z romantyzmem, subtelnością i przytulnością, jednak może być w nim traktowany jako barwa zawadiacka i nostalgiczna. Odbiór tego koloru zależy od dodatków i innych barw, z którym go zestawimy oraz stylistyki wnętrza. Kolor ten sprawdzi się zarówno we wnętrzach romantycznych, klasycznych, vintage, retro czy glamour, ale i wnętrzach skandynawskich i boho.

Jak łączyć róż z innymi kolorami?

Róż w zestawieniu z bielą, szarością i beżem będzie bardzo eleganckim, klasycznym rozwiązaniem. Takie zestawienie kolorystyczne doskonale podkreślą złote lub srebrne dodatki we wnętrzu stylu amerykańskim czy glamour. Róż doskonale sprawdzi się w połączeniu z zimnymi barwami: zielenią, brązem, granatem, czernią, ale i innymi ciepłymi – czerwienią i żółtem.

Róż może przyjmować oblicze jasne (pudrowy róż, blady róż, lody śmietankowe) po ciemny amarant. Jasne akcenty różu we wnętrzu świetnie sprawdzą się zarówno na mniejszych dodatkach, takich jak: obrazy, koce, świece, ale i w znacznie większych płaszczyznach – łóżko w sypialni, fotel, sofa czy zasłony. W przypadku zastosowania odcieni ciemnoróżowych warto zaaranżować je wykorzystując dekoracje mniejsze gabarytowo, np. poduszki, puf czy wazon.

Ciekawym rozwiązaniem wnętrzarskim jest zastosowanie różowej tapety na jednej ze ścian lub pomalowanie jej na różowo. To rozwiązanie warte do zastosowania w sypialni, pokojach dziecięcych, przedpokoju a nawet jadalni. W sypialni pudrowy róż będzie kreował atmosferę wyciszenia, ciepła i spokoju. Róż w pokojach dziecięcych stworzy bajkowy świat. W przedpokoju radośnie zaprosi gości do wejścia. A róż w retro jadalni w zestawieniu z zielonymi roślinami będzie energetycznie nas pobudzał.

Oddziaływanie różu na psychikę

Interesujące są także badania odnoszące się do wpływu różu na psychikę ludzką. Badanie naukowe przeprowadzone przez A. Schaussa, dyrektora Instytutu Badań Biospołecznych w Tacomie dowiodły, że zachowania agresywne, wrogie i lękowe ustępują po wyeksponowaniu pewnego odcienia różu. Ponadto dowiedziono, że kolor ten działa uspokojająco. Ten sam kolor testowany był testowany w tym kontekście w geriatrii, terapii młodzieżowej i rodzinnej, a także w więziennictwie i biznesie.

Z punktu widzenia emocjonalnego osoby preferujące ten kolor są empatyczne, skłonne do wzruszeń, współczujące, życzliwe, kochające, pragnące wzajemności, opiekuńcze, radosne, entuzjastyczne i ożywione. Są to cechy związane z pobudzeniem i nadwrażliwością emocjonalną, jednocześnie świadczące o nadmiernym pobudzeniu, lękliwości, uleganiu frustracjom, neurotyczności i introwersji (skoncentrowaniu na sobie). Barwa ta z perspektywy charakterologicznej oznacza kobiecość, zależność od innych, samolubność, odpowiedzialność oraz troskliwość. W odniesieniu symbolicznym róż symbolizuje przyjaźń, wrażliwość, empatię i wsparcie. Kolor ten od strony poznawczej wskazuje na potrzeby rozwoju umysłowego i konformizm. To barwa, która ma skojarzenia związane z pozytywnymi, przyjemnymi emocjami.

Czasopisma, ale i działania marketingowe bez wątpienia miały istotny wpływ na wykreowanie kobiecego oblicza różu. Od latach 30. XX wieku narastała tendencja do traktowania różu jako koloru lubianego przez kobiety. Powojenne lata 50. w Stanach Zjednoczonych kojarzą się z optymistycznym różem. W latach 60. XX wieku zaczęto traktować ten kolor jako nieco zniewieściały. Różowe zaczęły były kosmetyki, stroje i asortyment dla kobiet.

Według doniesień czasopism różowe golarki dla kobiet były dwukrotnie droższe od mężczyzn. Temat ten w swoim wystąpieniu podjęła francuska minister w 2014, która zadała pewne retoryczne pytanie: „Czy różowy to luksusowy kolor?”. Czy to kolor luksusowy na tyle, żeby asortyment w tym kolorze wyceniać drożej niż inny w kolorze szarym czy czarnym? Okazało się jednak bowiem, że na całym świecie kobiety za liczne usługi i produkty im dedykowane (niekoniecznie różowe) zwyczajnie płacą drożej od mężczyzn. Droższe są zazwyczaj wizyty u fryzjera, kosmetyczki, zakupy butów czy ubrań.

Róż łagodzi obyczaje

Historia koloru różowego pokazuje, że to barwa z szokującą historią, która zaczęła znikać z pamięci, po to aby wykreować ją jako typowo kobiecą. Okazuje się bowiem, że dzisiejsze upodobania do koloru różowego nie mają zbyt wiele wspólnego z genetyką i ewolucją, lecz są uwarunkowane po prostu kulturowo. Być może warto eliminować zatem skojarzenia koloru różowego jako barwy kobiecej?

Niewątpliwie róż to kolor ciepły, twarzowy, życiodajny, nieco bezczelny, ale i elegancki. Potrafi ozdobić wnętrze o każdej stylistyce czyniąc je ciekawym i niepowtarzalnym. Ja osobiście wierzę w róż – łagodzi on obyczaje, dodaje energii, elegancji i … wyczarowuje miłość. Jaki inny kolor by potrafił tak wiele naraz?

„Wierzę w różowy kolor. Wierzę, że śmiech jest najlepszym spalaczem kalorii. Wierzę w całowanie, dużo całowania. Wierzę w bycie silną, gdy wszystko wydaje się iść w niewłaściwym kierunku. Wierzę, że szczęśliwe dziewczyny są najpiękniejszymi dziewczynami. Wierzę, że jutro jest inny dzień i… wierzę w cuda.”
<Audrey Hepburn>.

Z życzeniami wiary w róż… ja wierzę w niego od zawsze!